top of page
de eilanden van Kvarner
Rab
Het eiland
Zodra je het eiland Rab nadert met de veerboot vanuit Stinica (Jablanac) zie je meteen het resultaat van de bura - de noorderwind die hier het zoute water over de rotsen zwiept.
Toch heeft het iets, dit kale, woestijnachtige landschap.
( Je kan er ook geraken met de ferry vanuit Valbiska op het eiland Krk - dan kom je helemaal aan de andere kant in Lopar aan)
Gelukkig is Rab niet helemaal zo kaal. Integendeel.
Men noemt het zelfs "de parel van de Kvarner".
Op het eerste zicht moeilijk te geloven, maar na Mljet is Rab het bosrijkste eiland in de Adriatische Zee. Vooral het zuidwestelijke gedeelte dan.
Het noordoostelijke gedeelte van het eiland is voornamelijk een karstlandschap.
De hoogste heuvelrug bestaat voornamelijk uit kalksteen, waardoor het geen water vasthoudt.
De lagere ruggen zijn bebost en tussen die ruggen liggen groene, vruchtbare valleien.
Rab zou - met gemiddeld 7 u per dag - ook één van de zonnigste plaatsen in Europa zijn.
Beschermd door de heuvelrug tegen de Noorderwinden vriest het hier zo goed als nooit.
Wist je dat:
Rab ook "happy island" wordt genoemd
Het eerste dorp - als je dus in Mišnjak van de boot komt - is Barbat.
Dit dorp heeft een bekende scheepsbouwwerf en trekt dus vele boot-toeristen aan.
De locale vissers voorzien de restaurants hier van hun dagelijkse verse vis.
Proef zeker de Kvarner-garnalen een keer.
Barbat
Via de 6 km lange promenade kan je van hieruit helemaal naar de oude stad Rab .
Te voet, per fiets, met skates...
Neem je zwemgerief mee, je kan haast overal het water in.
Banjol
Als vanzelf kom je in Banjol. Net als in Barbat, waar het in de loop der jaren mee "in elkaar is gegroeid" vind je hier voor je verblijf voornamelijk vakantiehuizen, appartementen en kamers bij de locale bevolking. Er zijn ook enkele campings en hoe dichter je bij de oude stad komt, hoe groter worden de hotels.
Barbat en Banjol liggen tegenover het eiland Dolin.
Het eilandje Sveti Juraj vlak voor de kust - en vlak voor de punt van de oude stad - is "net niet" verbonden met het vaste land. De pier er naartoe is onderbroken. Je zal een stukje moeten zwemmen...
( Zie de rechtse foto van de hotels een beetje verder)
En ja hoor, dit "zandkasteel" staat op het laatste strand (of het eerste als je van Rab komt).
Het "Plaza Val Padova Sandy beach."
Rab
Aan de haven van Rab vindt je een grote parkeerplaats. Betalend uiteraard.
Je vind er ook een speeltuintje in het stadspark.
Op de hoek van het Municipium Arba plein kan je terecht bij het toeristisch informatie bureau. Dat is niet het eerste plein, met de kraampjes en de trappen, maar het derde. Eerst passeer je nog een plein met twee boogvormige ingangen in de muur.
Helemaal op de punt, achteraan de oude stad vind u nog een parkeerplaats. Buiten de oude stad, richting Palit & Kampor vindt je nog verschillende parkings.
Wil je in de oude stad zelf verblijven, dan zal je er snel bij moeten zijn, het aanbod is hier eerder beperkt.
Je kan terecht in B&B's, appartementen, studio's, kamers of in een hotel.
De meeste van die hotels hoef je niet te zoeken. Ze vallen vanzelf wel op.
Maar waar ik echt bewondering voor heb, is dat ene hotel waarvan je langs de buitenkant niet kan zien dat het een hotel is... Love it !!!
Prachtig hoe ze de oude huizen hebben gerenoveerd.
Subliem hoe ze de oorspronkelijke vorm en de
typische Kroatische sfeer hebben weten te behouden.
De oude stad Rab zelf is volledig verkeersvrij.
Je komt er (meestal) binnen langs het grote plein. (Trg.Sv. Kristofora)
Vooral voor mensen die slecht te been zijn, rolstoelpatiënten en jonge ouders met een buggy is het goed om weten dat je trappen zal moeten doen wil je de oude stad verkennen.
De middeleeuwse omwallingen van de oude stad dateren vanuit de 12e en 13e eeuw.
Het grootste gedeelte van deze muren staat er nog steeds.
Tussen deze muren loopt een doolhof van straatjes en steegjes.
Alhoewel... dat lijkt tenminste zo.
Als je een stadsplan neemt zal je zien dat de straten eigenlijk net heel evenwijdig lopen.
Er zijn drie hoofdstraten die dan weer verbonden zijn door smallere straatjes en steegjes.
Donja Ulica, de eerste, vanaf de haven gezien, was ooit het lelijke eendje van de stad.
Ze werd in 2018 gerenoveerd en is nu een gezellige straat met kleine terrasjes en bars.
Wist je dat:
De namen van de drie hoofdstraten: Donja, Srednja en Gornja
Onder, Midden en Boven betekenen.
Srednja Ulica is een levendige winkelstraat. Je vindt er souvenirs en culinaire cadeautjes, verzorgingsproducten, likeuren, boetiekjes en de enige echte Rabska Torta op basis van amandelen, sinaasappelsap en Maraschino kersenlikeur.
Lekker, echt lekker als je van frangipane houdt.
In Gornja Ulica, vind je de kerken, de kathedraal, de vier klokkentorens en de kloosters.
Op deze foto kan je goed zien dat de oude stad Rab een beauty is met Italiaanse roots.
Ze wordt niet voor niets beschouwd als een van de mooiste, historische plekjes in Kroatië.
Dit typisch, kenmerkende beeld van Rab met zijn vier mooie (grotendeels) Romaanse klokkentorens heb je vast en zeker al gezien nog voor je op reis vertrok.
Voor ik de kerken verder beschrijf, vertel ik je hoe en waar je zelf deze foto kan maken...
Aan het grote plein ga je de hoofdtrap op.
Aan je linkerhand passeer je een pleintje waar je het informatie centrum voor het Geopark Lopar vindt.
Meer daarover straks...
Hogerop rechts passeer je een "poortje" waar je doorheen moet wil je het kanon van dichtbij gaan bekijken ...
Bovenaan de trap kom je bij een mooi en bijzonder plekje.
Het lijkt wel of ze hier een deel oude ornamenten achteloos gedropt hebben...
Dit poortje door, hoekje om, trap op...
Wil je dit 's avonds doen, neem dan een zaklamp mee...
Er is totaal geen licht op de toch wel steile trap van de St. Christopher toren !
Wist je dat:
De hoogtes van de kerktorens symbool staan voor de gemiddelde dagtemperatuur van de vier seizoenen.
Legende of niet... een leuk idee...
De eerste klokkentoren die je van hieruit op de Gornja Ulica tegenkomt is die van de ruïnes van het klooster van Johannes de Evangelist (St. Ivan Evangelista) met vlak ernaast de kerk Church of the Holy Cross(st Kriza).
Dit middeleeuwse heilige gebouw uit de 12e eeuw, is zeker een bezoekje waard.
Tijdens de Romaanse periode werd de 20 meter hoge klokkentoren van de basiliek bijgebouwd.
Tegenwoordig worden er hier regelmatig evenementen gehouden.
Ridderspelen, lezingen, optredens...
Wij hadden pech... Een klapa optreden de dag nadat we vertrokken...
De zalmroze kerk, de Church of St. Justin en het benedictijnenklooster werden tussen 1573 en 1578 opgetrokken.
In 1808 werd het klooster gesloten in 1808 en is nu een museum met sacrale voorwerpen.
Kruisbeelden, kleding, terracotta, standbeelden ...
Deze klokkentoren met meiter-vormige top, werd als laatste van de vier Rab-torens gebouwd: ze dateert uit 1672.
Leuk weetje: in de kerk kan je een panoramische foto zien van Rab waar deze toren nog niet mee opstaat.
Van hieruit zie je de laatste en hoogste toren al staan...
Op dit mooie, rustgevende plein zal je moeten kiezen:
Langs de trappen naar beneden, of verder naar de volgende kerk.
Trg Slobode, het vrijheidsplein, is het centrum van de bovenstad en wordt door de locale bevolking Pjaceta genoemd. Hier ontmoeten ze elkaar om een praatje te maken in de schaduw van de boom.
Aan de boom, een steeneik, hangt een mooi verhaal vast. Hij werd op 23 april 1921 geplant. Dit is de dag waarop de Italiaanse bezetters na de tweede wereldoorlog, het eiland verlieten.
Cro. Drvo Slobode betekend dan ook :
De boom van vrijheid.
Hij zou zelfs een naam hebben: Toby. Cool !!!
We komen straks terug, maar doen eerst de kerken...
De derde toren zou zomaar eens het broertje van de eerste kunnen zijn...
De klokkentoren St. Andreas hoort bij de kerk en het klooster uit de 11e eeuw: het Benedictine Monastery of St. Andrew.
In de 12e eeuw werd de toren bijgebouwd en daarmee is hij de oudste toren van de vier.
In het klooster zouden nog steeds nonnen wonen.
Je vind er ook souvenirs, handwerk en kunst.
De Romaanse toren van St. Mary uit de 13e eeuw, is eigenlijk de klokkentoren van de "Cathedral of the Assumption of Blessed Virgin Mary" 50 meter verderop. Hij werd herbouwd nadat de oorspronkelijke romaanse toren door een blikseminslag werd vernield.
Het is de vierde en laatste toren gezien van het viewpoint.
Met zijn 26 meter is hij absoluut de hoogste van de vier.
Via een klein deurtje kan je binnen om hem helemaal tot boven te beklimmen.
Van daaruit heb je een prachtig zicht in de vier windrichtingen.
De turquoise blauwe zee, de rode pannendaken van de stad, de andere drie torens, de haven en de "Kathedraal van de Hemelvaart van de Heilige Maagd Maria" waar hij dus bij hoort.
Deze kathedraal werd in de 12e eeuw ingewijd door paus Alexander III, maar werd waarschijnlijk reeds in de 4e eeuw gebouwd. Binnen vind men een schat aan waardevolle schilderijen, relikwieën, een kleurrijk houten kruisbeeld uit de late renaissance en archeologische vondsten.
De driebeukige basiliek is in totaal wel 23 meter lang met een veelhoekige vorm.
Hij heef 12 bogen met 10 pilaren.
Tussen 1997 en 2005 kreeg de kathedraal, die nu een parochie is, een vakkundige restauratie.
Let eens op de mooie gevel.
Rechts van de kathedraal kan je langs het water helemaal om het gebouw heen lopen.
Je loopt dan tussen de kathedraal en het Sint-Antonius klooster door en komt eigenlijk als vanzelf in het park, of op de punt van haven uit.
Achter de muur links van de mooie achterkant van de kathedraal bevind het klooster zich.
De kleine kapel aan het eind van die muur is eigenlijk geen kapel maar een kerk: De kerk van St. Antonius de Abt.
In het kleine "Dorka" park, dat zelf ook helemaal door oude muren is omgeven, kan je in de schaduw van een palmboom de benen even laten rusten...
Je kan er het bronzen standbeeld van St. Martin bewonderen en een selfie nemen op de leuke oude trap...
Langs het poortje kom je uit op de punt van de oude stad en de wallen.
Neen, ook hier zie je zo goed als niets van het klooster...
Je kan hier ook niet rond de muur...Er zit niets anders op...we moeten terug.
We keren terug naar Toby en gaan daar naar beneden.
Hier, langs de buitenkant van de wallen kan je heerlijk wandelen.
Op de stadspromenade vindt je bankjes om te zitten, strandjes om te zwemmen en je kan helemaal doorlopen, of fietsen tot Palit en verder...
Omdat wij in Palit verbleven deden we dit pad meerdere keren per dag.
Alleen 's avonds, na zonsondergang namen we de grote baan, omdat de verlichting niet het hele traject dekte.
Op verschillende plaatsen zal je ook trappen zien. Steile trappen, veel trappen...
Deze voeren je naar het Komrčar park.
Dit stadspark, dit bospark van 12 ha strekt zich ook uit tussen de oude stad en Palit.
Je kan er heerlijk verkoeling zoeken onder de bomen, een bankje vinden om een boekje te lezen, je hond uitlaten...
Al naargelang welk pad je neemt kom je uit aan de St. Christopher toren of het grote plein...
En daarmee zijn we terug waar we vertrokken.
Ga je hier, op de rechter foto, rechtsaf en steeds rechtdoor, kom je bij het kerkhof van de stad uit.
Wat me dan weer brengt bij een ernstige:
Wist je dat:
Ongeveer de helft van de inwoners van de stad Rab tussen 1449 en 1456 slachtoffer werden van de pest.
Voorbij de haven, aan het ronde punt linksaf, en aan het volgende ronde punt rechtdoor kom je in een autovrije straat uit.
In deze al wat oudere winkelstraat vind je meerdere bakkertjes, supermarktjes, kledingwinkeltjes, een elektronica zaak en een winkelcentrum "Šarengrad" . Hier kan je 's morgens bij de bakker iets lekkers halen en samen met de locals van een tasje koffie genieten.
Op het ronde punt zelf vindt je trouwens verschillende fastfood restaurantjes en pizzeria's.
Rab by night.
Zodra de zon gaat slapen, ontwaakt Rab. Waar je overdag vooral toeristen met fototoestellen zag, mengen ook de locals zich nu onder de gezinnen en koppeltjes die door de stad komen flaneren.
Laat je niet afschrikken door de drukte. De sfeer is levendig maar ontspannen, de verlichting betoverend, de muziek van de terrasjes vrolijk, de cocktails en het eten heerlijk...
Het stadje is - als dat al kan- nog charmanter dan overdag.
Wat me toch wel treft is het feit dat deze oude stad zoveel te bieden heeft.
Dat er op een toch wel beperkte oppervlakte zoveel te zien en te doen is.
Mundanije
Voor een mooi vergezicht op de stad kan je richting Supetarska Draga in Mundanije rechts de berg op naar het uitkijkpunt Kamenjak.
Deze plaats is ideaal voor wandelaars en liefhebbers van rust en natuur.
Op 21 september vieren ze hier het feest van St. Matthew. Dan kan je locale producten proeven en is er een breed aanbod van amusements- en culturele activiteiten.
Palit
Het dorp Palit heeft qua afstand tot de oude stad zowat hetzelfde te bieden als Banjol.
Nadeel tegenover Banjol is dat je er minder stranden hebt. Om te zwemmen zal je eerder een plekje zoeken op de promenade.
Voordeel is dan weer dat het er rustiger is en leuker om te snorkelen...
Van hieruit kan je ook - bijna - overal naartoe per fiets.
Zoals bijvoorbeeld schiereiland Frkanj dat je aan de overkant ziet liggen.
St. Euphemia klooster
Wij trokken er vanuit Palit per fiets naartoe, langs het water. Mooi tochtje, ook te voet te doen.
Onderweg passeer je in de mooie Sint Euphemia baai namelijk het gelijknamige Franciscaner klooster.
Reeds voor de 13e eeuw stond hier een enkel een kleine kerk waarvan de naam werd over genomen.
In het klooster is een museum met kunstvoorwerpen, oude munten, perkamenten...
Het meest waardevolle is zonder twijfel de bibliotheek. Hier staan meer dan 7000 boeken uit de 15e eeuw. En het aantal groeit nog steeds.
De naam Rab is afgeleid van het Liburnische woord "arba" leren we hier. Dit betekend zoveel als: donker, groen, ondoorzichtbaar en bosrijk.
Tussen de 9e en 1e eeuw voor Christus heette de pre- Romeins-Liburnische nederzetting dan ook Arba.
Zet de fiets even aan de kant, en loop eens rond het klooster.
Ook aan de kant van de baan is het een mooi gebouw dat door zijn bouwstijl perfect in het landschap past.
Je kan natuurlijk ook met de wagen langs de baan hier naartoe...
Frkanj
We fietsen verder tot Soline wat zoutvlakte betekend.
"Waar de zee stopt" volgen we de baan met een scherpe, steile bocht links omhoog.
Op uw linkerkant, passeer je een gravelweg met een bareel voor.
Te voet of met de fiets kan je deze nemen.
Eenmaal boven zal je, ook op de linkerkant een geasfalteerde weg en een bord zien " nudistička plaža FKK". Hier kan je een heel eind met de auto op rijden.
Ook met de fiets rijdt het makkelijker dan de gravelweg...
Je bent nu op het schiereiland Frkanj, dat ook wel "the island of love" wordt genoemd.
Net voorbij de naturisten camping kan je even op adem komen aan de kleine baai: Uvala Vela Komunčica.
Amper 300 meter verder ligt U. M. Dražica.
Het is hier dat je wordt afgezet als je de taxi-boot neemt.
Tegenover de twee baaien, aan de andere zijde van het schiereiland vindt je de stranden en de horeca- gelegenheden. Want hier in deze met de zee omgeven dennenbossen vind iedereen zijn ding:
Zwemmen, duiken of snorkelen in de kristalheldere zee. Koelte zoeken in de diepe schaduw, in een hangmat onder een boom. Wandelen en foto's nemen tot je er dorstig van bent. Een grote frisse pint, een glaasje wijn of een cocktail. Verse mosselen of een snelle hap...
Hier stopt de asfaltweg en mag je niet meer verder met de auto. Er is parking voorzien.
Toch is het de moeite om te voet, of per fiets tot helemaal achteraan te trekken.
Alleen al voor het zicht op Rab van hieruit... schilderachtig mooi.
We blijven nog even aan deze kant van het eiland. Eenmaal terug op de baan gaan we linksaf tot je links een grote parking ziet en een bord: Hotel Eva - bungalow Suha Punta.
Dit hotel en de bungalows waar wij in 2016 nog verbleven staan er nu verlaten bij.
En zoals dat gaat in Kroatië raakt het langzaam maar zeker in verval...
Suha Punta
Waarom breng ik jullie dan in 's hemelsnaam mee hier naartoe?
Omdat de baai en de natuur nog steeds even mooi zijn...
Omdat je hier prachtig, turquoise, helder water hebt...
Omdat je hier heerlijk kan snorkelen...
Omdat je hier plekjes in de schaduw vindt...
Omdat de gezellige strandbar er nog steeds is...
Omdat je ook hier met de taxiboot naartoe kan...
En zoals dat dan ook gaat in Kroatië...
Als je op de grote baan verder rijdt, voorbij het bord van hotel Eva, kom je bij het splinternieuwe hotel / resort uit...
Kalifront
Eigenlijk zitten we hier in Suha Punta al in Kalifront. Dit schiereiland is met Dundo forest, het dichte groene steeneikenbos en oppervlakte van 1270 ha uitgeroepen tot beschermd bosreservaat (1949). Het hele gebied, met een lengte van 22,5 km en een breedte van 3 km, wordt doorsneden met fiets en wandelwegen en paden. Je kan er op sommige wegen een stuk met de auto in, maar het grootste deel is autovrij.
Wij vertrokken in de straat recht tegenover de asfaltweg naar het schiereiland Frkanj.
Er staat een bord met " Gožinka" waarvan de G de vorm heeft van een zeepaardje.
Bij de toeristische dienst in Rab kan je een map halen.
Vergeet je smartphone niet.. de GPS kan van pas komen...
Zeker doen, want ondanks de map en de gsm moesten we nog enkele keren de weg vragen :)
We volgden de asfaltbaan tot aan deze poort.
Het koppeltje dat heel de tijd voor ons uit had gereden stopte teleurgesteld en draaiden linksaf...
Gelukkig kijk ik verder dan mijn neus lang is...
Fietsers en voetgangers mogen langs de zijdeur wel verder...
Op het plan leek onze uitgekozen bestemming - de meest Noord-Westelijke zijde - alsmaar de hoofdbaan volgen. Klopt wel, maar je komt eigenlijk eerst uit aan de "Faculteit Bosbouw en Houttechnologie" ten westen van het schiereiland. Van daaruit was het opeens niet meer zo duidelijk. Twijfelen en zoeken, het plan, erbij, een eind terug, de weg vragen aan een koppel fietsers die ook niet juist wisten waar ze waren. De weg vragen aan twee mannen die met een tractor aan het werk waren op de vlakte die we passeerden. De weg vragen aan twee jongelui te voet...
Zelfs de gps van de gsm was in de war... of waren wij het die in de war waren ???
Maar, we zijn er geraakt. De Pošta Beach.
Enkele uren heerlijk relaxen, zwemmen en snorkelen.
Kijk uit voor zeeëgels, het zit er hier vol van.
Links van het rotsige strand waar je op uitkomt ligt een tweede. Een heerlijk mooi strandje is een prachtige kleine baai.
Je kan er geraken door over de rotsen te klauteren, makkelijker is door het kreupelbos. Eender hoe, je moet er iets voor over hebben...
Kampor
Tussen Palit en Kalifront ligt Kampor. In het achterland van dit kleine vissersdorp werd tijdens de twede wereldoorlog een concentratiekamp neergezet dat zo'n 10.000 gevangenen kon opsluiten.
Dit waren voornamelijk Kroaten, Slovenen en Joden.
Het kamp werd reeds een jaar later afgebroken na de overgave van de Italianen.
Het meeste is neergehaald, maar je kan er nog muren, gedenktekens en historische informatie vinden.
Kampor zelf staat ook bekend voor zijn zandstrand.
Supetarska Draga
Dit dorp ligt in een vruchtbaar dal aan een mooie baai.
Zowel links als rechts van deze baai kan je bij particulieren terecht voor uw verblijf.
De jachthaven ligt aan de rechterkant.
In het dorp vind u nog een historische kerk.
Net buiten het dorp richting Lopar heb je links van de baan een parking met uitkijkpunt vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de eilanden Maman, Sridnjak en Šailovac en op de overzijde van de Supetarska Draga baai.
Lopar
De oostelijke stranden
In Lopar komt de veerboot van Krk aan.
Lopar staat vooral bekend om zijn stranden. 22 maar liefst.
Vele daarvan zijn zandstranden en drie ervan zijn naaktstranden. (Ciganka, Sahara, Stolac)
Doordat de stranden zeer geleidelijk in zee aflopen is Lopar een ideale bestemming voor jonge gezinnen. De Zuid-Oostelijke zijde is de meest toeristische kant van Lopar.
Niet alleen de jongsten, maar ook sportieve vakantiegangers komen hier ruimschoots aan hun trekken. Je kan er parasailen en windsurfen, jetski's huren, kayaks en waterfietsen...
In het recreatieve centrum kan je terecht voor tafeltennis, minigolf, basketbal, biljart, beach volleybal... ( hier worden toernooien georganiseerd voor het Kroatische beach volley kampioenschap)
"Paradise Beach" of "Rajska Plaza" is het grootste, bekendste en dus ook het drukste strand.
Het is 1.5 km lang en heeft de blauwe Vlag.
Ieder jaar in juni wordt hier een Zandsculpturenfestival gehouden.
Breng dus zeker de emmertjes en schopjes van de kids mee.
Ze zullen gegarandeerd hun eigen creaties willen maken...
Voorbij "Paradise beach", achter het haventje vind je een kleiner zandstrand: "Livacina Beach".
Echt mooi wordt het pas als je ook dat strandje achter je laat...
Hoe verder je stapt, hoe mooier en ruige het wordt en hoe rustiger de baaien en baaitjes...
Hier bouwt de natuur haar eigen zandsculpturen.
Wees nieuwsgierig... je zal versteld staan hoeveel moois je tegenkomt...
Lopar
De westelijke stranden
Aan de andere zijde, van West naar Noord, gaan we ook op verkenning. We parkeren de wagen op de parking aan de D 105 in de buurt van Plaža Javorno en trekken te voet verder. De plek waar we aan de zee uitkwamen was mooi maar te ruig om aan het water te geraken. Vraag me niet waar we waren en welk strand het was, ik zou het begot niet weten... :)
Ik vermoed ergens aan de Open Nature Beach en Plaža Kunjka omdat we even later onverwacht in een camping terecht kwamen waar we de weg konden vragen. Eerst dacht ik in een soort scouts kamp te zijn beland...
Een vriendelijk meisje hielp ons verder en vertelde het verhaal van deze plek.
We waren inderdaad niet op zomaar een camping, we waren in Kamp Zidine.
Ik was eerlijk gezegd toch wel bekoord door de plek en het verhaal erachter.
Daarom dat ik liever - in plaats van een hoop foto's - de link plaats naar hun eigen web-pagina...
Het enige wat ik wil verklappen is dat dit ooit begon als een archeologische site...
Op aanwijzingen van het meisje en na een tochtje door de brousse kwamen we bij Plaža Siće.
Eindelijk het water in. Eindelijk verkoeling na onze zwerftocht...
Al moesten we gaan liggen om helemaal nat te worden... :) zo ondiep...
We trokken verder, en dwarsten deze kant naar het Noordwesten en kwamen uit bij Sturič Beach.
Mooie baai waar ze ook met bootjes naartoe komen.
Denk nou niet ik ga hier eens aan mijn conditie werken en een flink eindje doorzwemmen...
Denk ook niet hier ga ik eens heerlijk snorkelen...
Want ook hier moet je op je buik gaan liggen wil je helemaal nat worden...
Je kan zo van je boot stappen en naar het strand wandelen.
Wat je hier wel kan zien, zijn duizenden gaatjes in de zeebodem. Wanneer je heel stil bent kan je een gevederde kokerworm zien.
Ziet hij jou, dan zie je enkel het gaatje...
Tips for trips
Goli Otok
Het "Alcatraz" van het toenmalige Joegoslavië, de "levende hel".
De beruchte gevangenis op het "naakte, barre, kale eiland", dat enkel per boot bereikt kan worden, werd in 1946 tijdens de eerste wereldoorlog door Oostenrijkers gebouwd als kamp voor Russische krijgsgevangenen.
Tussen 1949 tot 1989 werd het verder gebruikt als gevangenenkamp met dwangarbeid voor binnenlandse politieke tegenstanders en communisten Het eiland werd eiland werd door patrouilleboten bewaakt en was lange tijd een geheime plek.
Sinds 1989 kan je het bezoeken... Lege, in verval geraakte gebouwen, ruïnes...
Droevige, griezelige getuigen van de gruwel die zich daar heeft afgespeeld.
Het eiland Sveti Grgur (Saint Gregory), dat er vlak naast ligt, was tussen 1950 en 1972 de site van de vrouwengevangenis voor politieke gevangenen.
Ook dit kan je bezoeken.
Je moet ervoor zijn...
Zavratnica
Zavratnica
Doe mij dan maar een boottochtje naar Zavratnica bay.
Je kan deze trip maken vanop het eiland, maar je kan er net zo goed een halve dag voor uittrekken wanneer je af de veerboot in Jablanac komt, of voor je erop gaat.
Voor meer foto's en uitleg, volg de link...
bottom of page