Zoogdieren & andere landbewoners
Grote zoogdieren
Beren
De beren in Kroatië zijn veelal bruine beren die eigenlijk bijna allemaal deel uitmaken van een groep van zo'n 3000 dieren in de Dinarische alpen. Er leven ook zwarte beren.
In de eerste helft van de vorige eeuw leefden er amper 100 beren in het wild in Kroatië. Sinds de jaren vijftig is daar - gelukkig - een keerpunt in gekomen. Het aantal beren in Kroatië wordt nu geschat op zo'n 1000 dieren. Deze schatting van de berenpopulatie werd gedaan door DNA te scheiden uit berenpoep tijdens een project dat 2 jaar duurde tussen 2006 en 2008. De poep werd gevonden op traditionele voederplaatsen waar vele dieren naartoe komen.
​
Doordat het gebied waarin de beren leven ook bewoond wordt door de mens mag er in Kroatië op beren worden gejaagd. Om de oude jachtrichtlijnen - en de al even oude quota - te kunnen aanpassen en herzien is het van groot belang de berenpopulatie zo goed mogelijk in kaart te brengen.
Er wordt van Kroatië gezegd dat het een land is waar mens en dier goed samenleven... Maar...
Je kan zo al voelen aankomen dat er zowel voorstanders zijn om de quota op te trekken, dan wel om die te verminderen... Terwijl een natuurlijke selectie eigenlijk al voor een vorm van stabilisatie zorgt zijn er bezorgde stemmen die wijzen op conflicten en bedreiging van de veiligheid voor de mens. Terwijl anderen het voor de beren opnemen en ieder verlies afkeuren...
Jammer genoeg zijn de dieren ook hier vaak het slachtoffer van stropers, het verkeer en het kleiner worden van hun habitat.
​
Beren komen vooral voor in Dalmatië, Gorski Kotar en Lika. Ook in nationale- en natuurparken kan je ze vinden.
Voor wie ze echt graag wil zien raad ik het beren-opvangcentrum in Kuterevo aan.
flight or fight ?
Kom je toevallig toch een beer tegen op je pad probeer dan vooral rustig te blijven.
Een gewond dier is een gevaarlijk dier.
En uiteraard ga je nooit tussen een beer en zijn prooi staan, en al helemaal niet tussen moeder en jongen...
​
Gemiddeld komen er in Europa zo' 18 berenaanvallen op mensen voor. Niet niks, maar in vergelijking met aanvallen van wilde katachtigen is dit een klein percentage.
​
Zal je worst wezen als het jou overkomt uiteraard.
​
​
​
Weet alvast dat een beer niet van geluid houdt.
Wanneer je bijvoorbeeld een draagbare radio bij je hebt, luidop liedjes zingt of bewust voor een berenbel hebt gekozen zal de beer je niet komen zoeken, integendeel. Hij zal je het liefst ontlopen.
Ga in ieder geval niet joggen in een gebied waar beren leven, en ga zeker niet lopen als je er één ziet.
Vanaf dat moment ziet de beer je als een prooi en zal hij achter je aankomen. En hij loopt sneller dan jij.
Helemaal uit den boze is in een boom klimmen. Hij is daar handiger en sneller in dan jij !
En als je het lot echt wil uitdagen, keer je dan met je rug naar hem toe voor een selfie...
​
Komt hij toch naar je toe is het dus van het grootste belang niet te panikeren.
Blijf met je gezicht naar hem toe staan, maar kijk hem niet in de ogen. Oogcontact = een bedreiging en uitdagend.
​
Zet jezelf flink rechtop, maak je zo groot mogelijk en stap rustig achteruit weg van de beer.
Misschien doet ie nog een "schijnaanval" maar als je niet laat merken dat je bang bent... schouders recht, geen oogcontact en voetje voor voetje achteruit... heb je een grote kans dat de beer je met rust laat en zelf weer zijn eigen gang gaat.
​
Valt de kolos toch aan, dan zal je het in een gevecht op leven en dood zo goed als altijd verliezen.
Beter is het om dan - als allerlaatste optie - "schijndood" te spelen. Laat je op je buik vallen, bescherm je nek en hood met je armen en lig muisstil... misschien kan je in gedachten een weesgegroetje doen...
Misschien vind de beer je niet meer interessant en gaat hij weg.
Als dit het geval is blijf dan zeker lang genoeg liggen, of het spelletje kan opnieuw beginnen...
​
Veel plezier bij je trektochten in de natuur ;)
​
​
Wolven
In dezelfde regio's - Gorski Kotar, Lika en delen van Dalmatië - leven wolven. Twee soorten zijn waargenomen: de grijze wolf en de Europese- of Euraziatische wolf. Ook zij zijn in wezen mensenschuw en een ontmoeting is dan ook zeer zeldzaam.
​
Toch dezelfde waarschuwing als bij de lynx: houdt uw hond aan de leiband. Mocht deze hondachtige rover, ondanks het feit dat jij erbij bent, toch besluiten dat uw beste vriend er lekker uitziet, zou hij een aanval durven doen.
Ook als u een grote hond bij heeft is zijn veiligheid niet gegarandeerd.
De wolf kan de hond dan als concurrent beschouwen en alsnog de aanval inzetten.
Bij zo'n incident kan je proberen uw lieveling te verdedigen, maar wees gewaarschuwd dat de wolf in dat geval ook u zou kunnen aanvallen...
​
Toch kan je zonder je zorgen te maken mooie trektochten maken in de natuur. De wolf is in Kroatië nog aan zijn opmars bezig en hun populatie is nog zeer gering... Daarom zijn ook deze dieren beschermd in ons mooie vakantieland.
Wist je dat:
In Kroatië meer honden dan schapen worden gedood door wolven.
Jakhals
In heel Europa neemt de jakhals - en met name de goudjakhals - langzaam maar zeker opnieuw leefgebied in.
Deze schoonheid lijkt qua uiterlijk zowel op een vos, als op een wolf. Wat schofthoogte betreft zit hij ergens tussen de twee in: groter dan de vos, kleiner dan de wolf
​
​
Leuk om te weten is dat de goudjakhals die zo'n 10.000 jaar geleden zijn intrede deed in Europa, enkel in het oosten van ons continent verbleef. Daaronder bijvoorbeeld Griekenland, Bulgarije en... jawel Kroatië.
​
Ondertussen is hij zelfs aan een succesvolle zegetocht richting West-Europa begonnen richting Frankrijk, Duitsland en Nederland.
​
​
De jakhals is minder schuw van mensen dan de wolf. De kans dat je hem "spot" is dan ook merkelijk groter. Dit komt mede door het feit dat hij naast zijn menu van kleine knaagdieren, eieren en kadavers, ook wel op zoek gaat naar lekkernijen tussen menselijk afval.
Deze mooie dief is enkel gevaarlijk voor ons wanneer hij zich in het nauw gedreven voelt.
​
​
Vos
De vos is net als de jackhals een dief. Vooral de kippenren is niet veilig: de kippen zelf en de eieren... lekker en uitnodigend. Ook hem zal je dus eerder spotten dan een wolf of een lynx.
​
​
​
​
​
Wees op uw hoede bij een wild dier dat abnormaal rustig, tot zelfs tam overkomt, als u het nadert. Rabies of hondsdolheid kan de oorzaak zijn.
Niet alle dieren hebben schuim rond de mond en worden agressief...
Tegen 2017 moesten en werden alle bontfokkerijen in Kroatië gesloten worden van de overheid. In Kroatië en Bosnië heeft de overheid bepaald dat alle bontfokkerijen moeten sluiten tegen respectievelijk 2017.
In Centraal-Kroatië en in Slavonië mag tijdens het jachtseizoen onder strikte voorwaarden op vossen gejaagd worden.
​
Lynx
De ongeveer 60 lynxen die in Gorski Kotar en het Velebit gebergte leven voelen zich er goed thuis. Vooral rond de Plitvice meren en in nationaal park Risnjak leven verschillende paren. Het park Risnjak zou zelfs haar naam danken aan deze prachtige katachtigen: het Kroatische woord "ris" betekend lynx. De soort is beschermd in Kroatië.
​
​
​
Als mens hoef je eigenlijk niets te vrezen van de lynx. Hij is heel schuw en voor hem zijn wij een gevaar. Hij zal dus vluchten zodra hij je hoort of ruikt. Laat evenwel uw hond niet vrij rondlopen in de bossen. Een hond kan een hongerige lynx op ideeën brengen...
Zijn hoofdmenu bestaat echter uit hazen, herten, konijnen enz...
​
Al zal je zelden of nooit een lynx tegenkomen, je kan ze herkennen aan hun korte staat, de pluimpjes op de oren en de bakkebaarden.
​
Wilde kat
De enige echte wilde kat. Met haar dikke vacht, licht strepenpatroon en geringde staart ziet ze er een beetje uit zoals onze huislijke "tijgerkatjes" maar het is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
Ze is groter, zwaarder, en heeft scherpe lange klauwen... haar aaien zou ik dus maar niet doen.
​
Vooral in de "Zagreb Green Ring" sluipen ze door de natuur waar ze haar maaltje zelf bij elkaar jaagt. Ze is een stuk minder kieskeurig dan onze schootkat: Muizen, vogels, konijnen, vissen... maar ook insecten, reptielen en kikkers laat ze niet aan haar neus voorbijgaan.
​
Kleine rovers
Boommarter & steenmarter
Net zoals de vos is dit slanke roofdiertje verlekkerd op kippen en eieren. Ze lusten ook graag bessen en fruit. Zelfs regenwormen, kikkers en rupsen staan op het menu. Hij is de enige kleine jager die snel en lenig genoeg is om een eekhoorn de boom in te volgen en van tot tot tak te springen om hem te vangen.
​
Dat Kroatië een speciale band heeft met de boommarter wist u misschien nog niet.
Lees dan dit "wist je datje" eens...
De Boommarter heeft een donker bruine tot zwarte neus, de gelig-rossige keelvlek loopt niet door op de poten.
​
​
<a href="https://nl.freepik.com/vrije-photo/mooie-schattige-beukenmarter_15252966.htm#query=marter&position=15&from_view=search&track=sph&uuid=374ffcca-6f61-4f97-a161-387758edc555">Afbeelding van vladimircech</a> op Freepik
De steenmarter heeft een haast huidkleurige neus en een lichte keelvlek die doorloopt op de poten.
​
​
Hermelijn
Dit diertje met zijn langgerekt lichaam is familie van de marter en de wezel... Hij heeft het formaat van een konijn, maar dan uitgerekt...
De vacht is kastanjebruin met een mooi afgelijnde witte buik. Een zwarte staartpunt maakt het slanke rovertje compleet.
​
​
​
​
In de winter kan de hermelijn helemaal wit worden, uitgezonderd het zwarte puntje van de staart.
​
Wezel
Om het "broertje" van de hermelijn te kunnen onderscheiden kan het helpen te weten dat de wezel het "kleinste broertje" van de familie is. Zijn staart is korter dan die van een hermelijn en heeft geen zwart puntje op de staart.
wezel
hermelijn
Bovendien is de scheidingslijn tussen wit en bruin bij de wezel eerder "rommelig", terwijl die bij de hermelijn mooi strak is.
​
Bunzing
En dan heb je de bunzing nog. Yep...alweer familie...
Hij is met zo'n 65 cm een stuk groter dan zijn vrouwtje.
Je vind ze vooral in bebost laagland langs een rivier.
Dankzij hun duidelijke, donkere kleur zijn ze gemakkelijk te onderscheiden van de anderen.
Das
Het is een grote familie... De das verblijft in een "burcht" van ondergrondse tunnels. Deze worden vaal eeuwen oud, doordat ze worden doorgegeven aan de volgende generatie.
De das is een alleseter. Doordat hij eerder een "luie" nachtelijke jager is eet hij gewoon wat hij tegenkomt: regenwormen, slakken en kevers, maar ook eieren, paddenstoelen, vruchten en noten.
Indische Mangoest
Dit middelgrote roofdiertje - iets groter dan een kat - is vooral overdag actief. Daardoor is de kans reëel dat je er eentje ziet. Hij heeft een dikke vacht, een lange staart en kleine oortjes.
Hij is geen familie van alle bovengenoemde marterachtigen, maar wel van de bekendere stokstaartjes.
Het woordje "Indische" ervoor doet misschien al een belletje rinkelen: is dit inheems ?
Neen inderdaad...
Weten hoe deze beestjes in Kroatië, en dan vooral op de eilanden zijn terecht gekomen ?
Hoefdieren
Everzwijnen
Wilde zwijnen zitten er in Kroatië en de hele Balkan meer dan genoeg. Met resultaat dat vele jagers hier in het jachtseizoen naartoe komen. Tussen november en eind januari kan je hier dan ook Kroatië aan echte drijfjachten deelnemen, inclusief overactieve honden.
​
​
​
​
Geef mij dan maar de rust van het voorjaar en de schattige
gestreepte jongen.
Niet dat ik ze al echt heb kunnen bewonderen...
Zodra ze ook maar iets horen schieten ze de bossen in...
Waarmee ik tevens wil zeggen dat everzwijnen enkel agressief zijn als ze zich bedreigd voelen of met hele kleine biggetjes zitten.
​
​
Dat de zwijnen het hier zo goed doen komt grotendeels omdat er in Kroatië heel lang totaal geen varkenspest voorkwam.
​
Jammer maar helaas werd de ziekte in 2017 voor het eerst in het zuiden van Europa vastgesteld. Na Roemenië, Hongarije en Bulgarije volgde Servië in 2020. Dit jaar (2023) verspreidde het virus zich verder met zo'n 212 uitbraken in Bosnië-Herzegovina en 199 in Kroatië.
Terwijl men vermoed dat het virus zich vooral verspreid via wilde dieren gaat het hier voornamelijk om uitbraken bij lokale boeren.
Gemzen
Deze elegante bergbewoner kan je tegenkomen op de weidevlaktes van de Dinarische alpen. Deze bergketen strekt zich uit tussen Slovenië, door Kroatië, Bosnië Herzegovina en Servië, tot in Albanië.
​
Vooral in de vroege ochtend, wanneer ze gaan grazen heb je veel kans ze te spotten.
Vooral in het nationaal park Noord Velebit huppelen en springen ze door weides en de bergen.
Ik duim voor je dat je ze te zien krijgt...
Herten
Edelhert
In een gebied van zo'n 27000 hectare waar de grote rivier de Donau stroomt tussen Kroatië en Servië leven kuddes edelherten.
​
Ook in de rest van het land, en dan vooral in natuurparken kan je herten spotten. Deze dieren zal je niet tegenkomen in de bergen. Eerder in gebieden rond een rivier met weidelanden, bossen, draslanden.
Over jagen ga ik niet uitbreiden. Maar voor de jagers onder ons zet ik wel een link...
Damhert en axishert
Beide soorten lijken voor een leek erg op elkaar. Vooral de roodbruine kleur met witte vlekjes is zorgt voor verwarring. Maar terwijl axisherten altijd dit kleurenpatroon hebben, kunnen damherten zeer donker tot bijna zwart van kleur zijn. Dan zijn zelfs de vlekjes niet wit, maar bruin. Damherten zijn ook net wat groter dan axisherten.
Het grootste, duidelijk herkenbare verschil is het gewei...
Axishert
Damhert
Belangrijk om te weten is dat het Axishert een ingevoerd hert is dat oorspronkelijk uit India en Sri Lanka komt.
Op de meeste plaatsen in Europa waar de dieren geïntroduceerd werden overleefden ze het niet.
Ze zijn namelijk zeer gevoelig aan kou.
In Kroatië vind je wel.... met name in het NP Brijuni waar ze zij aan zij leven met damherten.
Reeën
Een ree is met zijn 16 tot 35 kilogram en een schofthoogte tussen de 60 en de 90 centimeter duidelijk kleiner dan een edelhert. Ze hebben een zandgele tot roodbruine zomervacht die in de winters grijsbruin tot zwart verkleurt.
​
Reekalfjes worden vaak als tweeling geboren en hun vacht heeft de gekende witte vlekjes. Deze verdwijnen als ze ouder worden.
​
​
​
​
Het vrouwtje heeft een witte vlek op haar bibs...
Eland
Ja hoor, steeds vaker worden kleine populaties elanden gezien in het noorden van Kroatië.
Deze vrienden van "Santa Claus" met hun bijzondere snuit, brede neus en grote gewei zijn de grootsten onder de hertensoorten. Zijn schofthoogte kan tot 2m20 gaan en zijn gewicht tot 800 kg.
"Zij" is een stuk kleiner.
Moeflon
De moeflon is een wild schaap. Zowel de mannetjes als de vrouwtjes hebben hoorns. Vooral bij de mannetjes kunnen de hoorns die achterwaarts achter de oren heen krullen tot 85 cm lang worden. Ze komen vooral voor op bergweiden en in in hellingbossen.
Wilde paarden
In het nationaal park Biokovo kan je paarden spotten.
Of dit nu om echte wilde paarden gaat of paarden die in het wild leven laat ik even in het midden, want eigenlijk is dat niet hetzelfde...
​
In het dal Lonjsko Polje, bijvoorbeeld, tussen de rivier Sava en het gebergte Moslavac ligt een groot, beschermd overstromingsgebied.
Daar leven naast otters, herten, reeën en wilde katten ook Posovac of Posavina paarden in het wild. Deze dieren zijn middelgrote trekpaarden hebben een gemiddelde schofthoogte van 140 tot 150 centimeter. Kwaliteitshengsten van ondermeer de arabier werden gekuist met het merries van het locale bušak paard. Ze werden gebruikt voor het trekken van wagens en landbouw, maar leven nu in hele kuddes vrij in Kroatië en Bosnië.
​
​
Reptielen
Griekse landschildpad
Deze middelgrote landschildpadden - tot zo'n 30 cm schildlengte - kan je zomaar tegenkomen tijdens je wandel of fietstochten.
Zie je er eentje de baan oversteken kan je haar misschien een handje helpen... ze zijn zo traag...
Ze doen zich vooral tegoed aan grassen en bladeren maar zetten af en toe aas of kleine dieren op hun menu.
Hagedissen
In Kroatië leven verschillende soorten hagedissen. Er gaat geen vakantie voorbij zonder dat je ze ziet wegritsen zodra je eraan komt. Vooral op het eiland Krk zijn ze in grote getallen aanwezig. Er zijn zovele soorten... Ik heb mijn best gedaan de juiste foto's bij het beestje te plakken... maar een expert ben ik niet. Moest er eentje dik verkeerd zijn mag je 't me altijd laten weten ... Thanks...
De gewone, meest geziene hagedissoorten zijn deze .
Het is leuk om toe te kijken hoe ze zitten op te warmen in de zon of hoe mieren vangen met hun tong...
​
Leuk weetje: de Mosorberghagedis (zie slideshow) vooral voorkomt in de streek tussen Split, Bosnië en Herzegovina en Montenegro. Hij is zo'n 20 cm lang.
​
Ruïne hagedis
De Spitskophagedis is met zijn 20 cm langer dan de gewone hagedissen.
De rug is gelig, blauwgrijs met een fijn netwerk van donkerdere vlekjes.
In de paartijd krijgt het mannetje een helder blauwe keel.
De Dalmatische Kielhagedis of Blauwkeelkielhagedis lijkt wel wat op de vorige maar heeft eerder oranje-bruine tinten.
En deze knapperd met felgroen lichaam en blauwe keel is een Reuzensmaragdhagedis of Balkansmaragdhagedis .
De keel is echt fel blauw in de paartijd.​
Deze jongens kunnen met gemak 50cm lang worden, 2/3e daarvan is de staart.
Ze zijn nog schuwer dan hun kleinere broer de Westelijke smaragdhagedis - die slechts 30 a 40 cm wordt -en dus moeilijker te spotten. Ik zag er ooit één naast de Zrmanja. Vrouwtjes en jongen zijn lichter van kleur en hebben vaak drie lichte lengtestrepen op de rug.
De Levendbarende hagedis is kleiner tot max even groot als de gewone hagedis. Zijn kleur varieert van bruin, tot zwart. De hagedis oogt ook platter, dikker en plomper. Dat komt mede door zijn vrij platte kop en gedrongen lijf.
Dat "levendbarend houdt in dat de eieren in het lichaam van de moeder worden bevrucht en uitgebroed.
Op één eiland in Kroatië leven vooral de zwarte exemplaren... benieuwd ?
​
Slangenoog- of Johannisskinks
Ook deze slanke, bruine tot bronsgroene hagedis van ongeveer 10 cm is toch net anders dan de andere hagedissen.
Op zijn smalle, ronde lichaam heeft hij wel schubben, maar ze zijn eerder glad. De kleine poten staan ook verder uit elkaar.
De Muurgekko en de Tjitjak, of Huisgekko horen wel degelijk tot de hagendissen familie.
De tjitjak heeft een dunne huid en is enigszins doorzichtig, de muurgekko heef een "krokodil-achtig" uiterlijk met schubben. Ze worden tot zo'n 16 cm lang.
Ik vind ze best grappig, zoals ze soms ondersteboven tegen het plafond of tegen de muur van je huisje kleven, die zuignapjes op de tenen...
​
​
Neen, dit is geen slang maar een Hazelworm. Een pootloze hagedis.
Hij wordt ongeveer 45 cm lang en voedt zich voornamelijk met naaktslakken en regenwormen. Hij leeft op de bodem, verborgen onder bladeren en takken.
Doordat dit diertje graag zijn tong uitsteekt wordt hij wel vaker aanzien voor een slang.
Hij is echter compleet ongevaarlijk en erg schuw.
Op de laatste foto kan je trouwens zien dat de tong niet echt "gevorkt" is zoals bij een slang wel het geval is.
​
De Scheltopusik of Pantserhazelworm is met meer dan een meter de langste ter wereld.
Slangen
Slangen... brr... altijd schrikken...
Gelukkig zijn niet alle slangen in Kroatië giftig. Maar het is wel handig om te weten welke dat wel zijn...
Laat ons daar dus maar me beginnen:
De giftige soorten
Gelukkig zijn er maar enkele giftige soorten:
De Zandadder is de grootste adder in Europa en meteen ook de gevaarlijkste. Hij komt voor op warme, droge en zonnige rotsachtige bodems met weinig begroeiing. Tussen rotsen en de typische Kroatische stenen muren voelt hij zich thuis.
Hij kan tot een meter lang worden en is zeer herkenbaar door het hoorntje op zijn neus. Doordat de giftanden van deze adder extra lang zijn injecteert hij dieper en met meer gif dan zijn soortgenoten. Een beet kan fataal aflopen...
​
​
De Gewone of Europese adder is wat kleiner dan de vorige: tot zo'n 70-80 cm.
Hem kan je eigenlijk overal tegenkomen. Loop dus niet blootsvoets tussen grassen of gebladerte.
Ook zijn beet is giftig, onderschat het niet ! Zoek zo snel mogelijk hulp, dan is de kans groot dat je het kan navertellen.
​
Deze adder kan je herkennen aan het donkere zigzagpatroon op zijn rug. Boven de wel zeer kenmerkende rode ogen met verticale pupil heeft hij een schub die ietwat uitsteekt.
Al raad ik aan niet ZO dichtbij te komen dat je deze details kan zien... ;)
​
P.S. Pin je niet vast op de kleuren van de foto. Ze kunnen variëren van zeer licht tot bijna zwart...
​
​
​
​
De Weide-adder of Spitssnuitadder is de kleinste adder. Hij wordt amper 40 a60 cm lang. De beet van deze slang is pijnlijk, maar verder ongevaarlijk voor de mens.
​
Het verschil tussen hem en de gewone adder is moeilijk "op het eerste zicht". Hij heeft dezelfde kleuren en ongeveer hetzelfde patroon. Ook hier is de donkere zigzaglijn op de rug is omgeven door een lichtere band en op de flanken heeft hij vlekjes. Zijn kop is wel wat slanker dan die van de gewone adder.
De Aspisadder komt voor op weilanden en akkers, in tuinen alsook in vochtige bosranden.
Hij verschuilt zich onder boomstammen en stenen en is zo'n 75 cm. De strepen op zijn rug zijn eerder V-vormig en het meest herkenbare zijn de donkere vlek met een witte streep eronder vlak achter het oog. Buik en keel zijn wit. De soort is giftig.
De niet giftige soorten
Gewoon omdat er toch wel mooie exemplaren tussen zitten...
Maar dit zijn ze nog lang niet allemaal hoor... er zouden 16 soorten leven in Kroatië.
De Esculaapslang is een wurgslang die zich voedt met vogels en kleine zoogdieren. Hij jaagt zowel op de grond als in de bomen.
De Gladde slang heeft een donker hart-of hoefijzervormige vlek op de kop. Hij wordt tot 80 cm lang en lijkt qua uiterlijk erg op de hazelworm hierboven bij de hagedissen beschreven.
De Katslang dankt haar naam aan de verticale pupil zoals die van een kat. Deze slang wordt ongeveer 1 meter lang en heeft giftanden die voor de mens niet gevaarlijk zijn. Hij jaagt 's nachts op hagedissen en gekko's.
De Europese rattenslang of luipaardslang wordt - met zijn roestbruine to bruine, zwart afgetekende vlekken over de rug - genoemd als één van de mooiste Europese slangen.
De Balkan toornslang heeft een streep of vlekken-tekening die halverwege haar lichaam vervaagt en egaal wordt.
Hij is van kop tot staart een meter lang. De staart is loopt heel dun uit op het einde en heeft wat weg van een zweep.
Benny Trapp, CC BY 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/3.0>, via Wikimedia Commons
Er zijn geen wijzigingen aangebracht aan de foto.
De Geelgroene toornslang
Deze toch wel 1.8 meter lange slang heeft een zeer uitgebreid menu: slakken, kevers, kikkers, hagedissen, andere slangen, vogels en kleine knaagdieren. Ze nemen graag een zonnebad. Toch uitkijken. Ze is niet giftig, maar kan venijnig uit de hoek komen als ze zich bedreigd voelt. Bovendien is ze razendsnel...
​
Waterslangen vind u terug bij :
Vliegende zoogdieren
Vleermuizen
Geef toe: ze zien er een beetje eng uit, deze "Halloween creaturen".
Maar toch fascineren ze...
Films zoals "Contagion" en de verhalen - die wel waarheid bevatten - over het overdragen van ziektes maken hen niet geliefd bij de meeste mensen.
Toch hebben ze zo hun positieve kantjes...
Ze bestuiven bloemen en planten en verspreiden zaden.
Ze beperken insectenplagen, waardoor wij minder insecticiden moeten gebruiken.
Hun kleverige en onwelriekende uitwerpselen "guano" worden gebruikt als natuurlijke mest voor fruit en sierteelt.
​
​
In ieder geval, je mag Kroatië gerust het land van de vleermuizen noemen.
Dit heeft alles te maken met de vele schuilplaatsen die de beestjes hier kunnen vinden:
Van natuurlijke grotten, leegstaande en vervallen gebouwen, bunkers en ruïnes.
Meer dan 20 soorten heb ik gevonden. (Ik waag me ook niet aan benamingen bij de foto's, de verschillen zijn vaak zo klein... ik zou zomaar eens verkeerd kunnen zijn)
Ik deel ze onder in twee groepen:
Gladneuzen
Gladneuzen kregen hun naam omdat ze geen "neusblad" (een vergroeiing) hebben.
Aan de voorzijde van de oorschelp, valk voor de gehoorgang, hebben ze een stukje kraakbeen " de tragus".
Bovendien hebben ze een lange staart, al kan je die nauwelijks zien doordat hij niet voorbij de vlieghuid uitsteekt.
Ze voeden zich voornamelijk met vliegende insecten zoals muggen die ze tijdens de vlucht vangen.
-
Watervleermuis
-
Rosse vleermuis
-
Grote rosse vleermuis
-
Vale vleermuis
-
Kleine vale vleermuis
-
Langoor vleermuis
-
Gewone grootoorvleermuis
-
Grijze grootoorvleermuis
-
Gewone dwergvleermuis
-
Kuhls dwergvleeruis
-
Savi's dwergvleermuis
-
Ruige dwergvleermuis
​​
-
Kleine dwergvleermuis
-
Brandts vleermuis
-
Noordse vleermuis
-
Franjestaart
-
Bosvleermuis
-
Baardvleermuis
-
Mopsvleermuis
-
Tweekleurige vleermuis
-
Ingekorven vleermuis
-
Capaccini's vleermuis
Hoefijzerneuzen
Zij hebben wel een "neusblad" en danken daar hun naam aan. De vergroeiing op de neus is vaak grillig van vorm.
Vermoed wordt - men weet het niet zeker - dat het te maken heeft met de echolocatiesignalen die de dieren uitzenden om in het donker voorwerpen te lokaliseren.
Ze hebben grote, spitse oren zonder oorschelp of deksel.
​
Hoefijzerneuzen heb je in verschillende maten en kleuren.
Ze leven in grotten en holen en ook in de takken van bomen.
Ook zij jagen 's nachts op insecten.
​
-
Grote hoefijzerneus
-
Kleine hoefijzerneus
-
Paarse hoefijzerneus
-
Balsius' hoefijzerneus
-
Europese bulvleermuis
-
Langvleugelvleermuis
Vleerhonden komen in Kroatië niet voor.
Zij hebben een "echte" honden- of vossenkop en zijn eigenlijk de grootste en mooiste vleermuizensoort.
Jammer maar helaas...
​