Zoveel leven in de zee
Zee zoogdieren
Mediterrane monniksrob
Vroeger leefden er rond het eiland Vis meerdere monniksrobben. Jammer genoeg is deze soort het meest bedreigde zeeroofdier. Wereldwijd zouden er nog maar zo'n 500 dieren leven. Sinds 1935 is de soort officieel beschermde in Kroatië. Sindsdien worden er regelmatiger dieren gespot. Vooral dan rond het eiland Silba, dat achter Pag dieper de zee in ligt, en rond het eiland Male Srakane dat achter het eiland Losinj ligt.
Dolfijnen
In de Adriatische zee leven verschillende soorten dolfijnen.
Vroeger dacht ik dat er in Kroatië enkel tuimelaars te spotten vielen.
Maar dat is dus niet het geval. Onder water zijn geen grenzen, dus...
​
De dolfijn jaagt in een groep op scholen vis, zoals zeesnoeken, barbelen en zeebrasems
​
Lees - voor je zelf of met een toeristenbootje dolfijnen gaat spotten - zeker dit artikel eens:
​
Tuimelaars
Van de Kvarnerbaai is geweten dat er scholen tuimelaars leven. Op het eiland Losinj vind je het ecocentrum Blue World. Een onderzoekscentrum met een dolfijnenreservaat waar informatie wordt verzameld over de populatie en de leefwijze van bedreigde diersoorten. Want ja, deze prachtige dieren horen jammer genoeg ook op die lijst.
De tuimelaar is de grootste en meest voorkomende soort in de Adriatische zee. Ze worden 2 tot 4 meter lang, wegen 150 tot 650 kg en kunnen 30 jaar oud worden. Hij heeft een grijze rug en een lichtere tot witte buik.
​
Ze leven in groepen van drie a vier stuks, tot 30 exemplaren.
​
De dracht van een dolfijn duurt 12 maanden en het jong blijft 3 tot vijf jaar bij de moeder. Wanneer het zich daarna uit de groep afscheidt voegt hij zich bij een groep andere jonge dolfijnen. Het zijn deze jonge groepen die nieuwsgierig met een boot mee zwemmen en dartel komen spelen.
​
De gewone dolfijn
De gewone dolfijn is wat kleiner en lichter. Twee tot 3 meter en 80 tot 235 kg.
Maar mooi dat ze zijn...
Ook hun rug is donker en de buik is ook wit. Maar aan elke kant van hun sierlijke lijf hebben ze een
zandloperpatroon. Dit is mooi ingekleurd met tinten lichtgrijs, geel of goud aan de voorkant en vuilgrijs aan de achterkant.
Aan de Kornati-eilanden werd een groep van zo'n 50 stuks gezien.
​
​
De gestreepte dolfijn
Van deze drie soorten is hij de kleinste: tot 2.6 meter en 160 kg zijn het de porseleinen poppetjes in de blauwe Adriatische wateren.
Ze lijken gespoten zoals één of andere racewagen, gevlamd...
Prachtig gewoon.
_edited.jpg)
Gramper of grijze dolfijn
Donkergrijs is hij, tussen de 3 en de 4 meter lang, met een bijna vierkante kop zonder de bekende "dolfijnensnuit". Hierdoor lijkt hij sterk op een griend.
In de bovenkaak heeft hij geen tanden, in de onderkaak wel. Over zijn voorhoofd loopt een diepe kloof.
Naarmate de dieren ouder worden wordt hun kleur lichter. Bovendien staan ze vaak vol littekens door spelen en vechten.
​
"Mike" Michael L. Baird, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons
Zwarte zwaardwalvis
Deze is wel degelijk een dolfijn, ondanks dat de naam anders doet vermoeden...
Maar wat is nu het verschil tussen walvissen en dolfijnen?
Kijk eens bij...
Hij dankt zijn naam aan de gelijkenis met de orka,
de echte zwaardwalvis. In het Engels noemen ze hem daarom : False killer whale.
Ook hij heeft een hoge, sikkelvormige rugvin en lange borstvinnen. Hij is niet zo mooi zwart-wit getekend als "de echte", eerder donkergrijs met een vage, lichtere verkleuring naar de buik toe.
Hij wordt tussen de 3.50 en 6 meter lang, terwijl de orka tot 8 meter kan bereiken.
Walvissen
Af en toe wordt er wel eens een walvis gespot in de Adriatische zee, maar dat is eerder zeldzaam. Meestal gaat het dan over een dwergvinvis of een potvis.
Haaien
Ja, er zwemmen haaien in de Adriatische zee.
Maar gelukkig zijn de meesten ongevaarlijk voor de mens.
De blauwe haai
Deze mooie slanke haai met blauwe rug, lichter wordende flanken en witte buik kan tot max 4 m lang worden. Meestal blijft hij een goeie meter kleiner.
Hij heeft twee lange, slanke buikvinnen, 2 rugvinnen en één aarsvin.
​
Voor de mens is hij niet ongevaarlijk, maar ze zouden niet echt agressief zijn en gemakkelijk afgeweerd kunnen worden.
De Voshaai
De helft van de lichaamslengte (3 tot 7m) bestaat uit zijn bovenste staartvin. Hiermee drijft hij scholen vis zoals makreel, tonijn, pelser en haring samen.
De voshaai is een trekker: naargelang het seizoen zoekt hij warmere of koelere wateren op.
De Hondshaai
Hij is klein ( zo'n 80 cm) slank en opvallend van kleur. Vanwege zijn vlekkenpatroon wordt hij ook de klein-gevlekte kathaai en in de volksmond zandhaai genoemd. Al is dat laatste niet juist zoals je hiernaast kan zien.
​
Hondshaai wordt gegeten en zou heel fijn van smaak zijn.
De Zand(tijger)haai
Tot 3 meter lang wordt deze zware, logge haai.
Hij is beige van kleur met donkerdere vlekken.
Hij heeft een enorme bek met tanden die er slecht verzorgd uitzien waarmee hij toch al mensen heeft gebeten. Hij staat op de vijfde plaats in het ISAF (Internationale Shark Attack File)
Waarschijnlijk zijn er nog meer soorten die ik op dit lijstje kan zetten, maar het is zeer moeilijk om de regelmatige bewoners en de "vakantiegangers" uit elkaar te houden.
Er zou bijvoorbeeld in het verleden al eens een witte haai opgedoken zijn voor de kust van Kroatië (2005) , maar dat gaat dan over een gedesoriënteerd dier zoals er bij ons recentelijk (2023) een orka aanspoelde.
Roggen
Stekelrog
De stekelrog (zo'n 85 cm.) ligt op de bodem van de zee te wachten op zijn prooi. Dankzij hun camouflage kleuren van donkere en lichte vlekken is hij haast onzichtbaar. Hij heeft stekels over zijn hele lichaam, ook op de staart. Deze stekels zijn niet giftig, maar een "zweepslag" van de staart kan flink pijn doen.
.
Gewone Pijlstaartrog
Deze mooie kraakbeenvissen worden ongeveer 1,40 m lang. Ze hebben geen rugvin, maar op de staart staat een gekartelde stekel die giftig is. De ogen zitten bovenaan hun lichaam, de mond onderaan.
De roggen bezitten maalkiezen en voeden zich met bodemvissen, schaal- en weekdieren.
Eigenlijk ziet de onderkant van een rog er best grappig uit.
Toch?
Adelaarsrog
Zijn lichaam is grijsbruin, bronskleurig tot bijna zwart.
Ze worden 2.5 meter lang en wegen tot 30 kg. Ook hij heeft een giftige stekel op zijn lange staart.
​
​
"Big Game" vissen
Zwaardvis
Deze heeft me altijd gefascineerd.
Vooral het "zwaard" van de mooie grijsblauwe vis spreekt tot de verbeelding. Hij kan tot 4 meter een half groot worden en tot 590 kg wegen. Ze leven in groep en jagen op vliegende vissen, goudmakreel, barracuda's en pijlinktvissen. Met hun "zwaard" slagen op hun prooi waardoor deze verdoofd geraakt en voor het grijpen ligt.
Blauwvin tonijn
Oh my God... Wij zagen een groep jagen en uit het water springen tijdens onze "Dolphin tour".
Ik had geen flauw idee dat ze zo groot zijn...
Ze kunnen met gemak groter worden dan een dolfijn... tot wel 4 meter en 680 kg... wow...
​
In Kroatië worde ze in speciale paaigebieden op zee gekweekt, maar ze leven er ook in het wild.
Goudmakreel, Dorado of dolfijnvis
Niet te verwarren met dorade, die komt straks aan de beurt.
Deze sterke en snelle zwemmer -tot 60 km per uur - voert een ware strijd als hij aan de haak wordt geslagen.
Hij kan tot 2 meter lang worden.
Ze komen voor in de Middellandse zee, en kunnen dus uitzwermen naar de Adriatische zee.
​
Al zal dit beestje met zijn lengte tot 2 meter niet meteen in je pan passen. Bovendien is de goudmakreel potentieel gevaarlijk om te eten omdat er meldingen van ciguatera-vergiftiging zijn.
Maanvis
Verre van een schoonheid maar wel één van de meest bijzondere vissen die je hier kan spotten.
Hij weegt gemiddeld een ton, wordt 4 meter lang en 3.6 meter hoog. Hij leeft van kwallen en plankton.
Bruine tandbaars
Ik spotte een kleintje in een baai op het eiland Solta. Maar eigenlijk worden het dus flink uit de kluiten gewassen vissen van 50 a 60 kg; en een lengte tussen de 40 en 140cm.
Vandaar dat ik hem hier bij zet.
.jpg)
Een maatje kleiner
Zeeduivel
Geelstaartmakreel ofAmberjack
Ik hoef hem niet perse tegen te komen dit lelijke beest van tot 2 meter.
Hij schijnt lekker te zijn, maar ik pas... wat een griezel...
Een goudkleurige lijn loopt van het oog over de flak tot aan de staart. De grote Amberjack weegt rond de 18 kilo.
Deze vis heeft geen schubben en wordt wereldwijd geconsumeerd.
De bruine schorpioenvis
Voila, alle lelijkaards bij elkaar.
Deze is niet zo groot en je kan hem tijdens het snorkelen tegenkomen.
Blijf er met je handen af, want op zijn rug-, aars- en borstvinnen zitten gifklieren die bij gevaar worden opgezet.
De moeraal of Europese murene
Ook bij hem bewaar je best een veilige afstand.
Hij heeft een muil vol scherpe tanden.
Barracuda
Nog één die tot de verbeelding spreekt. Niet?
De bekende vooruitstekende onderkaak in de grote kop geeft hem een dreigend uiterlijk. Voeg daarbij een krachtige bek vol vlijmscherpe tanden, dan is deze zeesnoek een vraatzuchtige rover, die ook voor de mens gevaarlijk zijn.
​
MAAR...
Gelukkig voor fervente snorkelaars als ikzelf, gaat het in de Adriatische zee over de Europese- of Mediterrane barracuda en niet over de Sphyraena barracuda of grote barracuda. Die kunnen tot 2m lang worden, 50 kg wegen en zeer agressief uit de hoek komen.
​
Bij de Sphyraena sphyraena of zeesnoek is de maximale lengte zo'n 165cm en van gewicht zo'n 12 kg.
Op zijn zilverachtige lijf staan een twintigtal verticale strepen die van de rug naar de buik toe vervagen. Vooral bij jonge vissen zijn ze duidelijk te zien. Deze jonge dieren leven in scholen, de grote leven solitair.
Ik zag de kleintjes in een baai van het eiland Brac en een hele school op het eiland Solta aan het wrak van de Kontesa.
​
De vliegende vis
Dit is één van de prooien van de goudmakreel.
Dankzij zijn extra grote borstvinnen kan hij vaak aan zijn vijand ontsnappen. Met een snelheid van 60km per uur scheert hij met gesloten vinnen onder het wateroppervlak. Vervolgens springt hij in glijvlucht uit het water, spreidt zijn vinnen open en overbrugt zo een afstand tot wel 50 meter voor hij weer in het water beland. Bij deze "vlucht" gaat hij tot wel anderhalve meter hoog.
De lekkere
Snorkel-maatjes (hier zitten ook lekkere visjes bij)
Ik ga deze vissen die je regelmatig bij het snorkelen tegenkomt niet allemaal beschrijven...
Bedoeling is vooral dat je ze kan herkennen... En uiteraard zijn er nog veel meer...
Op de website vind u meer soorten dan om de smartphone... kwestie van minder ruimte op dat kleine scherm...
Sardines
Zwaluwstaart- of monniksvis
Geep
Zwartkop zeebrasem
Gezadelde brasem
Zebra zeebrasem
Goudbrasem / dorade
Spitssnuit zeebrasem
Goudgestreepte brasem
Zeebaars
Schriftbaars
Zaagbaars
Rode kardinaal baars
Spicara maena - picarel
Kiewvleklipvis (jong)
Kiewvleklipvis (sneakermannetje)
Etrusko25%2C%20Publiek%20domein%2C%20via%20Wikimedia%20C.jpg)
Kieuwvleklipvis (mannetje)
Ooglipvis
Regenbooglipvis
Pauwlipvis
Sfinxblenny
Gestreepte slijmvis
Dwergspitskopslijmvis
Luipaard grondel
Zwarte grondel
Hagedisvis
Rode Mul
Grote Pieterman
Pas op dat je niet op deze kleine trapt met je blote voeten... hij is giftig.
Hij leeft vooral op zandstranden waar hij zich half ingraaft.
En net daar trekken wij de snorkelslofjes wat graag uit...
Kwallen
De kompaskwal
De doorsnede van de "hoed" kan tot 24 cm bedragen. De 24 tentakels en de vele neteldraden zijn giftig. De langste tentakels kunnen 2m worden.
De steek is niet dodelijk, maar zal striemen achterlaten als van een zweepslag.
​
De kwal heeft van binnen naar buiten, straalsgewijs zestien gele tot roodbruine strepen.
De bloemkoolkwal of zeepaddenstoel
Deze 30 cm kleine, doorzichtige tot lichtblauwe kwal heeft geen neteldraden en is bijgevolg niet giftig of irriterend bij aanraking.
​
Je kan haar dus gerust bewonderen...
De oorkwal
10 tot 40 cm wordt deze geleiachtige, doorzichtige kwal. De vier wit-paarsige vormen in het midden zijn de geslachtsorganen.
De korte tentakels zijn wel degelijk bezaaid met netelcellen, maar die zijn niet sterk genoeg om door onze huid te prikken...
​
​
_edited.jpg)
De spiegeleikwal
Mijn favoriet. Mooi, groot en zo goed als ongevaarlijk...
Je houdt er soms wat lichte jeuk aan over als je de met blauwe knopjes afgezette tentakels zou raken.
​
Leuk om in zijn buurt te snorkelen, want hij heeft de leuke eigenschap dat kleine visjes zich tussen zijn tentakels gaan verstoppen.
Daar bovenop is deze soort niet enkel afhankelijk van de stroming, hij kan zelf bepalen waar hij naartoe gaat.
.jpg)
De parelwal of lichtgevende kwal
Dit kleurige pareltje kan oplichten in het donker.
Maar...
​
Amper 10 cm groot, heeft hij 8 tentakels en 8 neteldraden die 3 meter lang kunnen worden. Bovendien kan hij die uitspreiden.
Blijf dus ver genoeg bij hem vandaan en raak hem zeker niet aan.
​
​
Dit kleine venijn kan zorgen voor: ernstige pijn, rode en opgezwollen huid, hevige en langdurige jeuk, duizeligheid, diarree en braken. En alsof dat nog niet genoeg is kan je ervan in anafylactische shock raken, netelroos krijgen en ademhalingsproblemen.
De zeedruif en de meloenkwal
De naam van deze twee die erg op elkaar lijken, klinkt liefjes, maar deze kleine ribkwallen voeg ik hier met enige tegenzin aan toe. Waarom?
Ze zijn lang niet zo onschuldig als ze eruit zie,. Deze kleine indringers zijn hier waarschijnlijk terechtgekomen door mee te liften met cargo schepen. Ze horen hier eigenlijk helemaal niet thuis !
Door overbevissing en de opwarming van de aarde beginnen ze zich aan snel tempo voort te kweken...
De overbevissing zorgt ervoor dat er minder natuurlijke vijanden van de beestjes zijn. Daardoor ontstaat een wisselwerking: De kwalletjes van amper 2 a3 cm groot voeden zich namelijk met plankton (de voedingsbron van vele vissen) , vissen eitjes en jonge visjes. Met alle gevolgen van dien voor de inheemse soorten.
De haarkwal
Ook deze moet ik om dezelfde reden toevoegen. Hij bestaat in het geel en in het blauw. Alleen zijn ze een stuk groter dan de zeedruifjes: tot 30 cm. Bovendien hebben ze 32 lobben waaraan - aan elke lob - tot 65 haar-dunne tentakels met netelcellen van wel een meter lang hangen. De steek kan zee pijnlijk zijn.
​
Haarkwallen kunnen zich voortbewegen door te pulseren met hun hoed en zijn dus niet alleen van de stroming afhankelijk.
Zeeschildpadden
De Karetschildpad
Zowel de echte, als de onechte karetschildpad komen hier voor. Deze soorten zijn de meest wijdverspreide ter wereld, dus vroeg of laat hoop ik deze schoonheid hoop ik tegen te komen tijdens het snorkelen...
​
Om voedsel te zoeken en eieren af te zetten legt deze schildpad enorme afstanden af. Ze steken daarbij zelfs de Atlantische Oceaan als de Grote Oceaan over. Hiervoor maken ze gebruik van de stromingen van de zee en het magnetisch veld van de aarde.
Ze eten mosselen, kreeftachtigen en vis.
De Lederschildpad
Dit is de enige schildpad die in zee leeft, maar niet tot de familie zeeschildpadden behoort. Lederschildpadden zijn een soort apart. Ze komen in Kroatië slechts sporadisch voor.
Op de foto zie je jonge schildpadjes. Tot mijn grote spijt vind ik geen rechtenvrije foto van een volwassen exemplaar...
Inktvissen
Inktvissen...
In Kroatië leven verschillende soorten. Maar wat is nu het verschil tussen een inktvis en een octopus?
Inktvis is de soortnaam. Octopussen, zeekatten, pijlinktvissen horen daar allemaal bij.
Een octopus heeft zoals bijna iedereen weet 8 armen, de andere soorten hebben er tien, waarvan er twee langer zijn dan de rest.
Alle soorten kunnen hun kleur aanpassen aan de omgeving.
Bij gevaar blaast de inktvis zijn inktzak leeg om achtervolgers in de war te brengen en ondertussen te vluchten.
​
​
​
Oktopus, Europese achtarm of kraak
Heeft zoals de naam al zegt heeft hij acht lange armen met twee rijen zuignappen aan een zakvormig lijf. Hij heeft geen inwendig skelet.
In zijn opvallend grote kop staan spleetvormige ogen.
Hij kan zijn kleur aanpassen aan de omgeving.
Bij gevaar blaast hij zijn inktzak leeg om achtervolgers in de war te brengen en te vluchten.
​
​
​
Gewone zeekat
In de winter begeeft deze schoonheid op een diepte tussen de 100 en 200 meter om in de lente diep om de lente en de zomer aan de kust door te brengen om te paaien.
​
Naast de acht "gewone" tentakels heeft deze soort twee extra "grijptentakels" waarmee hij zijn prooi binnenhaalt en naar de krachtige snavelvormige bek brengt.
​
Deze "Sepia officinalis" heeft een interne skeletschelp. Deze schelp, rijk aan kalk, kent iedereen die ooit een kanarie had of heeft als bekend als zeeschuim.
Gewone pijlinktvis
Het is deze soort die we tijdens onze vakantie toch wel graag een keertje op ons bord tegenkomen. Gegrild en met royaal wat look erbij...
​
Ook deze soort begeeft zich als het kouder wordt naar diepere wateren. Tot wel 500 meter diep.
Atlantische dwerginktvis
Dit dwergje zal je naar alle waarschijnlijkheid niet eens opmerken tijdens je snorkelavonturen. Hij is amper 2 tot 5 cm groot...
Hij komt ook bij ons voor.
​
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Sepiola_atlantica.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e9/Sepiola_atlantica.jpg
© Hans Hillewaert
De foto is origineel en niet bewerkt
Krabben, kreeften & co
Krabben
Met zo'n 6500 verschillende soorten krabben ter wereld is er aan "herkennen" niet te beginnen.
Ik hou het hier - voor een beschrijving - dan ook bij de twee opmerkelijkste krabben die ik hier al zag...
Het zijn allebei ware delicatessen op je bord.
Blauwe zwemkrab
Waar het woordje "blauw" vandaan komt zie je meteen. Heel herkenbaar zijn ook de grote stekelsaan de zijkanten van zijn schild.
Dat ze naast kruipen ook echt kan zwemmen zag ik aan het St. Nikolas fort in Sibenik.
Mooie, grote krab die - vooral in Italië sinds 2023 - op vele menukaarten is beland omdat deze "Amerikaan" hier eigenlijk niet thuishoort, zich overvloedig voortplant en schade veroorzaakt aan de vis- en schaaldierenkweek.
"Zo wordt een nadeel een voordeel"
De grote spinkrab
Ook deze trage krab is een lekkernij, maar hij hoort hier wel thuis. Hij leeft graag op zand- en rotsenbodems en komt voor tot op 70 m diep.
Omdat ze zo traag zijn camoufleren ze zich met plantaardig en dierlijk materiaal zoals sponzen en poliepen.
Kreeften, garnalen, langoesten & langoestines
Ze zitten hier allemaal, maar ik ben ze nog nooit tegen gekomen bij het snorkelen, behalve garnalen dan.
De grotere soorten zitten dieper de zee in, duikers zullen ze wel aantreffen. Gewoon enkele foto's voor de soorten...
Dat ze - net zoals krabben - pas rood of roze worden na het koken weet waarschijnlijk iedereen...
Kreeft
De grote beerkreeft of in het Engels : Slipper lobster
Ik snap de vergelijking...
Langoest
De langoest heeft geen scharen
Langoestine (scampi)
Garnaal
Hermietkreeft of hermietkrab
Deze diertjes hebben een zacht en kwetsbaar achterlijf.
Daarom leven ze in een lege schelp die ze vinden.
Wanneer ze groeien - ze kunnen tot 10 cm worden - moeten ze op zoek naar een nieuw "huisje".
Je komt ze overal tegen...
Zelfs achtergelaten op een steen of strand om dan uit te drogen en dood te gaan...
Aub. Zet hen terug in de zee. Daar leren uw kinderen NOG meer van.
Zeepaardjes, zeenaalden, zee-egels...
Zeepaardje
Zeenaald
Langsnuit- en kortsnuit zeepaardje
Eén keer had ik het geluk zo'n mythisch wezentje te zien. In de Novigradzee. Het was eigenlijk puur toeval dat ik hem zag hangen tijdens het mosselplukken.
Maar ik was er wel heel blij om.
Grote en kleine zeenaald
Ze worden tussen de 10 en 17 cm lang.
Met hun aalvormige lijfje en hun buisvormige mond zijn het vreemde wezentjes. Ze leven zowel in zout als in brak water.
Zee-egels
Eén van de redenen om snorkelschoenen te dragen in Kroatië is de aanwezigheid van zee egels. Op sommmige plekken zitten er totaal geen, op andere plekken zit het vol.
Ze zijn niet echt giftig voor ons, maar hun stekels zijn zo broos dat ze meteen afbreken en dieper de huid indringen waardoor je ze zelfs met een pincet bijna niet kan verwijderen... ze breken steeds weer af.
Bij de plaatselijke apotheker kan je een zalfje kopen die de stekeltjes eruit doet komen.
Zeesterren heb je in verschillende maten en met korte of langere stekels. Waar er veel zitten heb je kans een skeletje te vinden. Het zijn mooie, ware maar delicate souvenirtjes, in verschillende kleuren en tinten te vinden.
Zee egels worden ook gegeten, rauw zoals een oester, of gekookt. Het eetbare gedeelte is de kuit. De zilte smaak zou wat op die van zeewier lijken maar dan romiger...
​
Zeesterren en komkommers
Zeesterren
De sterren die ik bij naam noem leven in Kroatië, alleen durf ik niet met 100% zekerheid beweren dat de foto's erbij de juiste zijn... Er leven zoveel zeesterren wereldwijd en er lijken er velen erg op elkaar...
​
Purperen zeester
Slangster - brokkelster
Haarster
Zeekomkommer
Deze ongewervelde blauwe, zwarte of bruine "worsten" op de bodem van de zee zag iedere snorkel liefhebber al zeker in Kroatië.
Ze zijn zoals de zee-egels en de zeesterren van de familie stekelhuidigen. De meeste soorten kunnen niet zwemmen, maar kruipen over de zeebodem. Over levenswijze, voortplanting, spijsvertering enzovoort ga ik niet uitbreiden.
Er valt zoveel te zeggen over dit toch wel rare wezen dat ik u liever doorverwijs naar het internet...
Ook deze zijn blijkbaar eetbaar, maar mij zegt het op het eerste zicht niet veel...
U wel ?
Mosselen, slakken & co
Zoveel schelpen... Ik zou zeggen, zoek en vind...
Hieronder een vooral lekkere selectie...
.jpg)
Mosselen
Oesters
Mesheften of scheermesjes
Venusschelp
Kokkels
Sint Jacobsschelpen
Platte schaalhoren
De grote steekmossel
De wulk
eitjes van de wulk
Deze mooie schelp kan tot bijna een meter hoog worden.
Hoog ja, want hij staat rechtop in de bodem van de zee.
Trek hem aub niet uit, ze zijn zee fragiel en breekbaar.
Het is trouwens een beschermde soort en de boetes kunnen hoog zijn.
Naaktslakken
Het minste wat je van naaktslakken kan zeggen is dat het vreemde wezentjes zijn. Ze variëren in grootte tussen enkele centimeters tot beestjes van 1.5 kg. Ook hun kleuren pallet varieert van haast onzichtbaar tot zeer opvallende waarschuwingskleuren. De afscheiding van hun klieren kan brandachtige blaren veroorzaken op de huid. Op de kop hebben ze twee voelsprieten, net zoals de naaktslakken op het land. De beestjes zijn carnivoor en voeden zich dus met andere zee-wezentjes zoals zee anemonen.
In Kroatië zijn de meeste exemplaren te vinden in zeegrotten.
Doris dalmatian of gestippelde zeekoe
Foto van : Anders Finn Jørgensen from Copenhagen, Denmark, CC BY-SA 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0>, via Wikimedia Commons
Er werden geen wijzigingen aangebracht
Sponzen
Sponzen zijn meercellige dieren die zich vastzetten op de bodem.
Door hun poriën filteren ze het water in een constante stroom.
Hierdoor worden afvalstoffen afgevoerd en voedingsstoffen en zuurstof aangevoerd.
​
Deze gele "torentjes" zie j e bijna overal in Kroatië tijdens het snorkelen.
Maar wist u dat het sponzen zijn?
Ik niet...
Badspons of Dalmatische spons
Goudspons
Hebt u zich ooit afgevraagd wat die piepkleine gaatjes maakt in de " geperforeerde" schelpen en de vaak leuke stenen die we soms vinden op het strand?
De boorspons leeft in gangetjes die ze in schelpen of zachtere steensoorten "boort". Hoe zachter het materiaal (kalk / kalksteen ) is, hoe meer "gangetjes er worden geboord.
Is het materiaal zacht genoeg, dan kan er een heel stelsel ontstaan van onderling verbonden ruimtes die dan met het sponslichaam wordt gevuld.
​
In de zee zie je dan soms een oranje of gelig laagje van ongeveer 1mm op de rotsen liggen.
Wormen
De vuurworm
Hij deed me aan een duizendpoot denken.
Deze toch wel mooie, rode tot groenachtige worm is tegelijk een beetje eng. Gelukkig kan hij niet zwemmen, maar kruipt over de bodem. Waarom hij eng is ? Om twee redenen.
Hij is een echte rover. Naast het opruimen van dode vissen vallen ze - vaak in groep - zeesterren aan.
Ik zag ze bezig op het eiland vis. Terwijl ze kruipen richten ze zich vaak op, om te "ruiken" waar ze voedsel kunnen vinden.
Met zeker 15 stuks zag ik hen een dorade verslinden.
Als je dan ook weet dat deze "schoonheid" 30 cm lang kan worden en een duim dik...
Dat hij 125 lichaamssegmenten heeft met op ieder segment witte stekelbosjes...
Die stekelbosjes zijn giftig, breken af bij aanraking en kruipen onder je huid zoals de haartjes van een processierups. De reactie is hetzelfde als van die rups: brandende pijn en rode zwelling die weken kan duren.
Net zoals de haartjes van de rups kan je proberen ze er met sterke plakband uit te trekken.
Maar uiteraard is voorkomen beter dan genezen...
De alarmerende resultaten van een onderzoek uit 2018 leert dat deze beestjes "meewerken" aan het vergiftigen van vissen en vogels door het eten van plastiek en schuimrubber.
Dat scheiden ze dan weer uit...
​
Lees het artikel zelf... je zal minstens je wenkbrauwen optrekken...
De kokerworm
Vaak zie je ze niet eens. Het eerste wat opvalt zijn kleine ronde gaatjes in de bodem van een zandstrand.
(in de zee zelf, niet op het strand)
Soms steekt daar een kokertje uit. Als je heel stil bent en heel veel geduld hebt kan je hen spotten.
Maar zodra ze jouw aanwezigheid opmerken... floep... en ze zitten weer veilig in hun kokertje van kalk of steentjes in dat zandhoopje onder de grond.
.jpg)
Je hebt ze in vele maten en kleuren. Weet dat als je ze ziet, ze bezig zijn plankton uit het water te filteren.
De laatste foto is eentje van mezelf, gespot in Tribunj.
